Waar in de directe omgeving van Rotterdam eigenlijk alles mooier, hipper en gezelliger is dan de stad zelf, is er buiten Groningen kilometers lang niks en daarna Assen. Groningers zijn dan ook nogal op hun eigen stadscentrum aangewezen. In de vijf jaar dat ik er heb rondgelopen, heb ik zodoende ruimschoots gelegenheid gehad om in nagenoeg elke kroeg gênante herinneringen te creëren, die bij zo’n bezoekje onmiddellijk als verschaald bier boven komen borrelen.
Opgelucht stel ik vast dat de megalomane bouwdrift die Rotterdam al decennialang teistert, Groningen bespaard is gebleven. Tuurlijk: ze zijn bezig met een enorme parkeergarage en hier en daar wat nieuwbouwflats; je moet toch wat om als ambitieus gemeentebestuur mee te kunnen in de vaart der volkeren. Maar de basis is nog als vanouds: op de Grote Markt staan de corpsballetjes met losgeknoopte overhemden te lallen in de herfstzon, iedereen fietst tegen het verkeer in zodat niemand tegen het verkeer in fietst en de oude grijze Martinitoren slaat alles knikkebollend gade. Ik ben weer 21 en gelukkig.
D'Olle Grieze |
Ondertussen vragen de jongens zich af of ze ooit zo zullen worden als wij en vragen meneer Van Zuylen en ik ons af of wij ooit zo waren als zij. Zo zal het blijven tussen ons, ik ben een onbekende plek.
Ik las net je mailtje en ging meteen lezen, wat een leuk stukje! Ik ben ook benieuwd hoor, of ik ooit zo wordt (als jij), maar dat bedoel ik stiekem wel positief!
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Dientje (vlinder)